Suat Toktaş tutuklandı: Eşi Ayşe Toktaş Silivri önünden ilk mesajını aktardı!
Halk TV Genel Yayın Yönetmeni Suat Toktaş, tutuklanmasının akabinde Silivri Cezaevi’ne gönderildi.
Toktaş’ı cezevinde ailesi ziyaret etti. Toktaş’ın eşi Ayşe Toktaş ve kızı Eylül Toktaş, Silivri Cezaevi’nin önünden Halk TV’ye konuştu.
Ayşe Toktaş, Suat Toktaş’ın cezaevinden birinci iletisini iletti. Ayşe Toktaş şöyle konuştu:
“Suat’ın en kıymet verdiği şey, en önemsediği şey bu meslekte meslek ahlakı, haber namusu, bunları çok önemsediğini Suat’la yolu kesişen herkes bilir. Suat için en vazgeçilmez, bu meslek için temel şeylerden biri meslek, ahlakı ve haber namusu. Yani, ne yaptığının farkında, orada buna buna ters bir şey yapılmadığının farkında.
“YAPILAN HUKUKSUZLUĞUN FARKINDA”
Yapılanın da hukuksuz olduğunu düşünüyor, düşünüyoruz hepimiz. Zira avukatlar da dün mahkemeye sundukları içtihatlarla, Anayasa Mahkemesi kararıyla bu tutuklanmayı gerektirecek bir durumunun olmadığını çok açıkça söylemişler. Sonucun bu biçimde olmasına şaşkın o hukuksuzluğun farkında.
TOKTAŞ’IN MESAJI
Sizlere ileti verdi. En değerli bildirisi izleyiciye verdi. En değerli bildirisi Türkiye vatandaşlarına verdi. Yalnızca Halk TV izleyicilerine değil, bütün herkese, sesi duyulmayan, haberi önemseyen, haberi, sansürsüz önemseyen herkesin, haber konusunda Halk TV’ye sahip çıkmasını istedi. Önemsemesini istedi, sahipsiz bırakmamasını istedi.
Şöyle yani periyodun ruhunu, evet çok sahiden yalnızlaştırılmaya, bırakılmaya çalışılan bir devirden geçtik. Ayrıştırılmaya çalışılan, yalnızlaştırılmaya çalışılan, yani o kadar birbirinden ötekileştirilmeye çalışılan, hani bir uçlaşma periyodu içerisinde bir süreçten geçtik.
Bu nitekim insanları çok huzursuz eden bir şey oldu. Konuşamaz hale geldik. Farklılıklarımızı birbirimize tabir edemez hale geldik.
İtirazlarımızı itiraz edemez hale geldik. Yani bu ortamın bu biçimde olması herkese edemezken yalnızlık duygusu yaşamasına sebep oldu. Yani ben Suat’ın yaşadığı hissin da galiba başlangıç sebebi bu olduğunu düşünüyorum. Yani o yalnızlığını paylaşmak istedi. O yalnızlığının ses olunması gerektiği hissiyle hareket etti.”
