Gürol Sözen, ‘Yarım Yüzyıldan Seçmeler’ ile Bodrum’a bir yolculuğa hazırlanıyor
“Artık kemale erdik! Biraz tuzlu sulara açılmak gerek! Hani, rengârenk tahta baskılı yazmaları, ne manaya geldiği gizem dolu simgeleri kuruması için güneşe çıkarırlar ya onun üzereyim.”
Bu kelamların sahibi ressam, muharrir, sanat tarihçisi Gürol Sözen, yeni bir stant hazırlığında. Sözen bir yandan, 100. yıl kapsamında Mudanya’da, Mütareke Meydanı’ndaki onarımı süren 18. yüzyıla ilişkin bir konağın “1919-23 Destan ve Onlar, Gürol Sözen Yapıtları Müzesi” için koşuştururken şimdilerde “Yarım Yüzyıldan Seçmeler” başlığı altında, kendi tabiriyle “çeyiz sandığını” görücüye çıkarıyor. Birinci standını 1960 yılında açan Sözen’in bu seçkisi için seçtiği yer ise Bodrum.
‘SARKACIN İKİ YAKASI’
Yeni standı için şöyle diyor Sözen, “Ortalıkta kara bulutlar dolaşırken bu genç yaşımda ele güne rezil olmamak için kendime çekidüzen vermek güç da olsa ite kaka yola koyulacağım. Kendim de şaşırıyorum; tam manası ile kirli çıkı! Her sanatçı üzere. Güzeli, acemisi ile. Desenler, tuvaller, eski ahşap üzerine yaptığım fotoğraflar yani ikonlar, gümüş ve bronz heykelcikler görücüler karşısında.”
“Yarım Yüzyıldan Seçmeler-Resim, Heykel, İkon” ismiyle açılacak standın alt başlığı ise: “Sarkacın İki Yakası: Sevdalı Hüzün ve Mavi Uygarlık.”
‘TUZAKLARLA DOLU’
Bu stant seçkisi için tuzaklarla dolu diyor Sözen ve ekliyor: “Neyi, nasıl, ne vakit ve ne için bu bedel? Bir de her yaptığınızı olur olmaz yırtıp atıyorken. Hele, hele defne kokulu çeyiz sandığınıza kurtçuklar musallat olmuşsa!
Tabii ki bir de kendinize başkaldırınız var. Çekip giderken peşinizde küflenmiş bir iz bırakmamak gayem olmalı. O nedenle bu standın her yapıtını bir manada kendime inat resmediyorum. Bir eski konağın müze maksatlı tamiratı müddetince, süregelen kalp atışları devam ediyor, Cumhuriyete bir armağan: “1919 -23 Destan ve Onlar” alışılmış ki gözbebeğim. Tüm yapıtlarım hazır. Ancak bu sergimdeki sevincim, neredeyse küflü çatı aralığında kalmış bir çerçeveyi bulmam. Oturup çabucak çizmeye başladım : “Rüzgâr kanatlı at”lardan bir çılgın at. Başında soru soran bir güvercini de var. Barış güvercini. Bir de yanında hüzünlü iki yüz; 1979-80’li yıllardan kalma. Hüzün ve başkaldırı yan yana. Toplumsal ömrümüz gibi!”
Sergi, Bodrum Inspera Kültür Sanat Merkezi Artspace Sanat Galerisi’nde 10 Aralık-30 Ocak tarihleri ortasında görülebilir.
‘RESME KARŞI KENDİMİ HATALI HİSSEDİYORUM’
Mavi değerli. Umudun, özgürlüğün hatta mutluluğun ismi bence mavi. Sözen’e; “Neden mavi” diye soruyorum: “Aslında sıkıntı olan diğer bir şey var. Bu görkemli coğrafyada mavi; derin suları ile erguvandan griye, griden yakamozlanan beyaza ve oradan siyahın karasına ve üstüne üstlük Rembrandt kahverengisinin peşine takılmak ne zormuş halbuki. Kendince kaderince! İnanın, resme karşı kendimi hatalı hissediyorum! Neden mi? Ege ve Akdeniz’in binlerce yıldan beri süregelen coşkusunu, onurunu, ustalığını, çizgisini, hüznünü, sancısını ve başkaldırısını yakalamak ve onu günışığına çıkarmak çok güç. Lakin yazgı utansın! Sanat, cim karnında bir nokta. Bunun bedelini şiiri, resmi, tiyatrosu, müziği ve alışılmış ki güzelim Türkçeyle ödeyenler en büyük şahidimiz. Bu stantta ihtimamla müdafaaya çalıştığım bir olgu var. Sanat ortamı yoğunluğu ile Halikarnas Balıkçısı Cevat Şakir’in ve Azra Erhat’ın mavisine bir gönderme olsun istedim. Lakin özünde muhafazaya çalıştığım tek şey; binlerce yıldan beri süregelen uygarlıklara borcumu çizgilerimle ödemek. Bilmem başarabilecek miyim?” diyor.
