Proje okullarla ilgili tartışmalar, uygulanmasına başlanan 2014 yılından bu yana bitmiyor. En yüksek puanları alan, ülkenin en başarılı öğrencilerinin tahsil gördüğü liseler, kelam konusu yılda, “özel projelerin, uygulamaların yapılacağı okullar” olarak farklı bir kategoriye alındı. 150 okulla başlayan, sayıları 2016’da düşürülse de günümüzde 3 bine yaklaşan bu okullarda yapılanlar, “özel projeler” yerine keyfi, siyasi, liyakate, mesleksel yeterliliğe dayanmayan başta müdürler olmak üzere öğretmen atamaları oldu, çok sayıda eğitimci de misyondan alındı.

BİRİNCİSİ 2016’DAYDI

Bu okullara atamaların hiçbir kritere bakılmadan, Milli Eğitim Bakanlığı tarafından doğrudan yapılması, öğretmenlerin sürgüne gönderilmesi, öğrencilerin büyük reaksiyonlarına neden oldu.

Bu okullardaki hareketler, Haziran 2016’da İstanbul Erkek Lisesi öğrencilerinin diploma merasiminde, müdür Hikmet Konar’ın konuşması sırasında gerilerini dönerek protesto etmesiyle başladı.

Türkiye’nin en “gözde” okullarındaki yöneticiler, “proje okul” uygulamasından evvel liselerin vakıflarına da danışılarak yüksek kriterler göz önüne alınarak atanıyordu. “Efsane” müdürleri olan bu okullardaki öğretmenlerin misyona alınmasındaki en kıymetli ölçütler, “mesleki yeterlilik” ve ülkenin en başarılı öğrencilerini daha üst düzeylere taşıma misyonuydu.

Milli Eğitim Bakanlığı, bu somut, ölçülebilir kriterler yerine “bakan onayı”nı getirince tüm atamalar “siyasi takdir”le yapılarak okul yöneticileri imam hatip liseleri mezunlarından seçilmeye başlandı ve 10 yıldır reaksiyonlar haklı olarak dinmedi.

Yönetici ve öğretmenlerin “keyfi atanabilmesi için “proje okul” sayısı da arttıkça arttı. Emel sahiden özel proje üretmek olsaydı okul sayısı çok az tutulur, bu okullar da ulusal ve milletlerarası projelerde yer alır, müdürleri ve öğretmenleri de başa nazaran değil, kurallara nazaran titizlikle seçilirdi.